انواع کمک های اولیه

انواع کمک های اولیه

کمک های اولیه یکی از مهمترین مهارت‌هایی است که هر فرد باید بداند. این مهارت به افراد کمک می‌کند تا در مواجهه با وضعیت‌های اورژانسی، نخستین اقدامات لازم را به درستی انجام دهند و زندگی یا سلامت خود و دیگران را نجات دهند. در این مقاله، به معرفی و توضیح انواع کمک‌های اولیه پرداخته می‌شود.

کمک به تنفس (CPR)

 

کمک به تنفس یکی از حیاتی‌ترین مهارت‌های کمک‌های اولیه است که در مواجهه با افرادی که دچار نارسایی تنفسی شده‌اند، انجام می‌شود. این مهارت به شدت تأثیرگذار است زیرا در صورت قطع تنفس، هوای تازه به ریه‌ها منتقل نمی‌شود و اکسیژن بدن تأمین نمی‌شود که ممکن است به آسیب مغزی یا ایست قلبی منجر شود.

الگوی دستورات دهان به دهان (Mouth-to-Mouth)

بررسی ایمنی: ابتدا اطمینان حاصل شود که محیط امن است و خطری برای ارائه‌دهنده کمک یا فرد مصدوم وجود ندارد.
بررسی وضعیت: وضعیت فرد مصدوم را بررسی کنید. اگر فرد بی‌ویجگی و بی‌تنفس است، فوراً به کمک می‌پردازیم.
فراخوانی کمک: به دیگران فراخوانی کنید تا کمک اضافی بیاید.
کنترل تنفس: دستگاه تنفس فرد را بررسی کرده و هر گونه موانعی را بردارید. سپس دستورات دهان به دهان را اجرا کنید:
دهان فرد را باز کنید.
دستان خود را به صورتی که یک دست بر روی دهان فرد و دیگری بر روی بینی باشد، قرار دهید.
تنفس خود را بر روی دهان فرد انتقال دهید تا سینه فرد بلند شود.
هوا را با دمیدن به دهان فرد به ریه‌های او منتقل کنید.
هر دم به مدت حدود 1-2 ثانیه طول بکشد.

استفاده از دستگاه‌های ایمنی (CPR Mask)

در صورتی که استفاده از دهان به دهان مناسب نیست یا به دلیل ایمنی، از دستگاه‌های ایمنی نظیر ماسک‌های CPR استفاده می‌شود.

قرار دادن ماسک: ماسک را بر روی دهان فرد قرار داده و بند آن را به دور سر بسته و به دیگر فراخواندگان اطلاع دهید.
تنظیم ماسک: مطمئن شوید که ماسک به صورت صحیح بر روی دهان قرار گرفته و هوای بیرونی وارد دهان فرد نشود.
تنفس از طریق ماسک: هوا را با دمیدن به دهان ماسک به ریه‌های فرد منتقل کنید.
کمک به تنفس می‌تواند زمان حیاتی را برای فرد مصدوم فراهم کند و در انتظار رسیدن تیم اورژانس، زندگی او را نجات دهد.

مطلب پیشنهادی: اصول کمک های اولیه

کمک به قلب (بازسازی قلبی ریوی – CPR)

 

بازسازی قلبی ریوی یک مهارت حیاتی است که در مواجهه با افرادی که به دلیل ایست قلبی نقصان در ضربان قلب دارند، اجرا می‌شود. این فرآیند باعث بهبود گردش خون در بدن می‌شود و زندگی فرد مصدوم را حفظ می‌کند.

الگوی بازسازی قلبی ریوی (CPR)

بررسی ایمنی: محیط را برای ایمنی ارائه‌دهنده و فرد مصدوم بررسی کنید.
بررسی وضعیت: وضعیت فرد را بررسی کنید. در صورت ایست قلبی (فرد بی‌ویجگی و بی‌نفس) فوراً به کمک می‌پردازیم.
فراخوانی کمک: به دیگران فراخوانی کنید تا کمک اضافی بیاید.
کمک به تنفس: اگر تنفس فرد نقصان دارد، دستورات دهان به دهان را اجرا کرده و اطمینان حاصل کنید که هوا به ریه‌های فرد منتقل شده است.
کمک به قلب: اگر قلب فرد نیاز به بازسازی دارد، به شرح زیر عمل کنید:
دستان خود را در هم قرار دهید و بازوهای خود را استقرار دهید.
فشارهای گوناگون را بر روی قفسه سینه فرد اعمال کنید. فشارها باید عمق و نرمال باشند.
هر فشار را به مدت حدود 2 اینچ (5 سانتی‌متر) اعمال کرده و سپس فشار را رها کنید تا قلب بتواند خون را به بدن پمپ کند.

اهمیت زمان

در سریع‌ترین زمان ممکن عمل کنید: بازسازی قلبی ریوی در سریع‌ترین زمان ممکن باید آغاز شود تا احتمال زنده ماندن فرد افزایش یابد.
نسبت فشار به تنفس: نسبت ایده‌آل بین فشارهای قلبی و تنفسی حین CPR به مقدار 30 فشار به 2 تنفس می‌باشد.
بازسازی قلبی ریوی توانمندی است که به افراد اجازه می‌دهد در مواقع اورژانسی به صورت مؤثر و کارا عمل کنند و زندگی افراد را نجات دهند. مراقبت و تمرین منظم این مهارت از اهمیت بالایی برخوردار است.

کنترل خونریزی (Bleeding Control)

 

کنترل خونریزی یکی از اولین اقدامات در کمک‌های اولیه است که در مواجهه با زخم‌ها و مصدومیت‌های ناشی از خونریزی اجرا می‌شود. این مهارت زندگی‌را نجات می‌دهد و جلوگیری از از دست دادن خون به مقدار زیاد را هدف دارد.

الگوی کنترل خونریزی

ارزیابی ایمنی: اطمینان حاصل کنید که محیط ایمن است و خطری برای شما یا فرد مصدوم وجود ندارد.
فراخوانی کمک: در صورت نیاز، فراخوانی کمک اضافی و تیم اورژانس را انجام دهید.
کاهش فشار خون: اگر خونریزی شدید است، از طریق اعمال فشار مستقیم بر روی نقطه خونریزی تلاش کنید. از دستهای پارچه‌ای یا بانداژ استفاده کنید و فشار مستقیم و مداوم را به مدت حداقل 10 دقیقه ادامه دهید.
استفاده از پارچه فشرده: در صورتی که فشار مستقیم کافی نیست، از پارچه فشرده (tourniquet) استفاده کنید. این وسیله را در فاصله چند اینچی بالاتر از نقطه خونریزی قرار داده و بر روی عضله قرار دهید. سپس با استفاده از وسیله تنظیم فشار دهید تا خونریزی متوقف شود.
انتقال فرد به محیط امن: پس از کنترل خونریزی، فرد مصدوم را به محیطی امن منتقل کنید و در حالتی که خونریزی کنترل شده است، از دیگر مصدومیت‌ها نیز مراقبت کنید.

نکات مهم

استفاده از دستهای پارچه‌ای: از دستهای پارچه‌ای یا دستمال تمیز برای جلوگیری از انتقال عفونت به نقطه خونریزی استفاده کنید.
توجه به نقاط حیاتی: در مواجهه با خونریزی از نقاط حیاتی مانند گردن، دهانه بینی یا مفاصل باید به ویژه توجه داشته شود.
آموزش استفاده از پارچه فشرده: افراد باید به درستی آموزش ببینند که چگونه از پارچه فشرده استفاده کنند و زمانی که این وسیله را بر روی فرد مصدوم قرار دهند، نتیجه‌گیری‌های فوری انجام دهند.
کنترل خونریزی باعث حفظ حیات فرد مصدوم می‌شود و این مهارت یکی از مهمترین جنبه‌های کمک‌های اولیه است که هر فرد باید آموزش ببیند.

مطلب پیشنهادی: اهداف کمک های اولیه

کمک به افراد مصدوم (First Aid for Injuries)

 

کمک به افراد مصدوم یکی از حیاتی‌ترین مهارت‌های کمک‌های اولیه است که در مواجهه با انواع مصدومیت‌ها از جمله شکستگی‌ها، اسکنجه‌ها، سوختگی‌ها، و زخم‌ها انجام می‌شود. این مهارتها برای کاهش درد، پیشگیری از تشدید مصدومیت، و ارائه مراقبت اولیه تا رسیدن تیم اورژانس بسیار حائز اهمیت است.

الگوی کمک به افراد مصدوم

بررسی ایمنی: ابتدا اطمینان حاصل شود که محیط ایمن است و خطری برای شما یا مصدوم وجود ندارد.
فراخوانی کمک: به دیگران فراخوانی کنید تا کمک اضافی بیاید و تیم اورژانس اطلاع‌رسانی شود.
بررسی وضعیت مصدوم: وضعیت مصدوم را بررسی کنید و مشکلات ایمنی اولیه را رفع کنید (به عنوان مثال، اگر مصدوم در معرض خطری ناشی از حادثه قرار دارد، او را به محیط ایمن منتقل کنید).
اعمال مراقبت اولیه:
برای شکستگی:
محل شکستگی را نگه دارید تا حرکت کمتری داشته باشد.
از بانداژها یا تسمه‌های دراز برای ایموبیلیزه کردن شکستگی استفاده کنید.
برای اسکنجه:
مصدوم را به حالت خوابیده درآورید.
قسمتهای بالایی بدن مصدوم را برای بهبود جریان خون بالا ببرید.
برای سوختگی:
محل سوختگی را با آب خنک بشویید (نه آب سرد یا یخ).
سوختگی‌های شدید را با پارچه خنک بپوشانید.
برای زخم:
زخم را با آب و صابون تمیز کنید.
از بانداژ یا پارچه تمیز برای پوشاندن زخم استفاده کنید.
راهنمایی مصدوم: مصدوم را به تهویه و آرامی راهنمایی کنید. او را تشویق کنید تا حرکت نکند و منتظر رسیدن تیم اورژانس باشد.

نکات پایانی

آموزش اولیه: هر فرد باید آموزش‌های اولیه را دریافت کرده و مهارتهای لازم برای مراقبت اولیه از مصدومین را تمرین کند.
تمرین‌های مکرر: تمرینات منظم برای به‌روزرسانی مهارات و عملکرد بهتر در مواجهه با مواقع اورژانسی ضروری است.
کمک به افراد مصدوم نقش اساسی در افزایش ایمنی و حفظ سلامت افراد دارد. آموزش و تمرین به موقع می‌تواند در مواقع اضطراری زندگی‌ها را نجات دهد.

مطلب پیشنهادی: جعبه کمک های اولیه

کمک به فرد آسیب دیده در بیرون آب (Water Rescue)

 

کمک به فرد آسیب دیده در بیرون آب یکی از حیاتی‌ترین مهارت‌های کمک‌های اولیه است، زیرا حوادث آبی ممکن است زندگی افراد را تهدید کنند. در این مورد، نه تنها باید به افراد مصدوم در آب کمک شود بلکه باید از امکانات موجود بهینه استفاده کرد تا مصدوم به سلامت بازگردد.

الگوی کمک به فرد آسیب دیده در بیرون آب

بررسی ایمنی:

اطمینان حاصل شود که امکان خطری برای کمک‌دهنده و فرد آسیب دیده وجود ندارد.
محیط آبی را بررسی کرده و اگر امکان وجود مواد خطرناک یا جریانات قوی وجود دارد، از اقدام به کمک امتناع شود.

فراخوانی کمک:

به فوریت به یک تیم اورژانس فراخوانی شود.
اگر در آب با دیگر افراد هستید، یک نفر دیگر را به فراخوانی کمک فرستاده و سپس به کمک فرد آسیب دیده بپردازید.

اعمال ایمنی در آب:

اگر امکان دارد، از وسایل نجات مانند دسته نجات، تخته‌ای شنا، یا سایر وسایل موجود در نزدیکی استفاده کنید.

انتقال فرد به محیط امن:

فرد آسیب دیده را به سمت محیط آرام و ایمن منتقل کنید.
اگر فرد نمی‌تواند حرکت کند، از وسایل نجات برای انتقال به محیط امن استفاده کنید.

مراقبت اولیه در آب:

اگر فرد نارسایی تنفسی یا ایست قلبی دارد، CPR در آب را شروع کنید.
در صورت وجود خونریزی یا زخم، از وسایل موجود برای کنترل خونریزی استفاده کنید.

انتقال به تیم اورژانس:

بلافاصله پس از اجرای مراقبت‌های اولیه در آب، تلاش کنید فرد را به تیم اورژانس منتقل کنید.

نکات پایانی

آموزش شنا: هر کسی که به مواجهه با مواقع اضطراری در آب ممکن است بخورد، باید آموزش شنا و مهارت‌های اساسی نجات در آب را دریافت کرده باشد.
هماهنگی با تیم اورژانس: اطمینان حاصل شود که تیم اورژانس به سرعت اطلاع‌رسانی شده و آماده بهره‌برداری از موقعیت باشد.
کمک به فرد آسیب دیده در بیرون آب نیازمند توانایی در شناسایی خطرات آبی و اجرای مراقبت‌های اولیه متناسب با وضعیت فوری است.

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *